Aπό το 2017 όταν ξεκίνησα να ταξιδεύω σε μακρινούς προορισμούς και όχι αποκλειστικά για δουλειά, ανακάλυψα ότι κάθε ταξίδι μου εντύπωνε στο βαθύτερο Είναι μου πράγματα που ήταν πολύ αποκαλυπτικά  για μένα. Τότε ήταν που άρχισα να γράφω τις ιστορίες μου και να φωτογραφίζω, με την επιθυμία να με ανακαλύψω μέσα σε άγνωστους τόπους. Από τα ταξίδια αυτά λοιπόν έμαθα να έρχομαι αντιμέτωπη με τους φόβους μου και να τους ξεπερνώ, να χαλαρώνω και να βιώνω ως το μεδούλι την κάθε στιγμή, να ευγνωμονώ για όσα πράγματα έχω αλλά και για όσα μπορώ να προσφέρω σε άλλους αλλά και να βολεύομαι με πολύ λίγα. Τα ταξίδια αυτά πλέον είναι ταξίδια προσωπικής αναζήτησης και ως εκ τούτου δεν σκοπεύουν σε τουριστικά και πολυσύχναστα μέρη παρά σε μέρη που είτε συνδέομαι με το παρελθόν μου, είτε με ανακαλύπτω.

Το πρώτο ταξίδι του 2022 ήταν τον Φεβρουάριο στην φωτογενή Ναμίμπια, μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου μαζί με τον εξαιρετικό φωτογράφο Solly Levi. Ήταν ένα επικό ταξίδι με μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα οδήγησης μέσα στις προϊστορικές ερήμους Ναμίμπ και Καλαχάρι, άγρια ζώα, πρωτόγονες φυλές και πάνω απ΄όλα ένα δέος για την ίδια τη Γη, τη δημιουργία της και τη ζωή σ’ αυτήν.

Ακολούθησε τον Ιούνιο, το ταξίδι περιπέτειας στα μυθικά νησιά Φερόε με την υπέροχη ομάδα του Amarok. Πάνω στο ιστιοπλοϊκό Norðlýsið και μέσα στα αγριεμένα κύματα του Ατλαντικού, επισκεφτήκαμε επτά από τα δεκαοκτώ νησιά και κάναμε ημερήσιες πεζοπορίες σε πανέμορφους, καταπράσινους τόπους.

Τον Σεπτέμβριο το δώρο μου για τη σκληρή δουλειά του καλοκαιριού ήταν το ταξίδι μου στο Λονδίνο. Είναι μια μητρόπολή που λατρεύω καθώς έχω ζήσει εκεί κάποια χρόνια λόγω σπουδών. Επίσης υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για να κάνει και να δει κανείς που πάντα μένει κάτι για την επόμενη φορά που θα πάει. Έτσι αυτή τη φορά στα highlight της επίσκεψής μου εκεί ήταν το αντάμωμα με φίλους, εκ των οποίων κάποιους είχα να τους δω είκοσι χρόνια(!) όσο και η επίσκεψή μου στο Dopamine Land Experience, όπου η χαλάρωση ήρθε μέσα από αρώματα, ήχους, παιχνίδι όσο και δημιουργικότητα!

Το φθινοπωρινό μου ταξίδι στην Ουγκάντα είχε εθελοντικό σκοπό. Μαζί με μια σούπερ ομάδα Ελλήνων και Κυπρίων και κάτω από την διοργάνωση της πιο παρεϊστικης εθελοντικής οργάνωσης Wheeling2help, βρεθήκαμε στη μαγευτική λίμνη Bunyoni όπου βοηθήσαμε στην ανακατασκευή τάξεων του τοπικού δημοτικού σχολείου Bufuka, κατασκευάσαμε κούνιες και τραμπάλες, κάναμε μάθημα στα παιδιά του σχολείου, χορέψαμε, γελάσαμε και αλληλεπιδράσαμε με τους ντόπιους. Κάπου εκεί με πέτυχε και η Mάριον και έδωσα συνέντευξη στη μεσημβρινή της εκπομπή  Κάθε Μεσημέρι με την Μάριον στο Open TV λίγο πριν ξεσπάσει καταιγίδα!

Tα υπόλοιπα ταξίδια που έγιναν ή μικρές στάσεις σε πόλεις (Κοπεγχάγη, Εδιβούργο, Γενεύη, Γιοχάνεσμπουργκ)  είχαν και αυτά την ομορφιά τους αλλά θα έπρεπε να γράφω μέχρι την παραμονή Πρωτοχρονιάς οπότε και τα αφήνω ως όμορφες αναμνήσεις.